رفیع حسنی مقدم - استادیار اقتصاد دانشکده علوم انسانی دانشگاه دامغان، دامغان، ایران
حسن دانامزرعه - مربی علوم کامپیوتر دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر دانشگاه دامغان، دامغان، ایران

هدف از این مقاله مقایسه تطبیقی دو نوع از ابزارهای مالی اسلامی (عقود مرابحه و سلف) از طریق تاثیرگذاری برمطلوبیت طرفین قرارداد است. به بیان دیگر در این مقاله رفتار کارگزاراقتصادی در قالب مصرف کننده کالای واسطه ای و تولید کننده کالای واسطه ای در یک اقتصاد دو دوره ای برای قراردادهای مرابحه و سلف موردبررسی و بهینه سازی قرار می گیرد و پس از آن با استفاده از الگوریتم ژنتیک، مدل مذکور عددی حل و مشخص می شود. مجموع مطلوبیت انتظاری تولیدکننده و مصرف کننده از کالای واسطه ای در تامین مالی به روش مرابحه بیشتر از مجموع مطلوبیت انتظاری تولیدکننده و مصرف کننده از کالای واسطه ای در تامین مالی به روش سلف است. به بیان اقتصادی قرارداد مرابحه نسبت به قرارداد سلف بهینه پرتواست. به عبارت دیگر در یک مقدار مشخص ضریب ریسک گریزی، مطلوبیت تولیدکننده و مصرف کننده کالای واسطه ای در قرارداد مرابحه بیشتر از قرارداد سلف می باشد. در این مقاله شروط لازم برای حداکثرسازی مطلوبیت طرفین قرارداد در عقود سلف و مرابحه نیز استخراج شده است.

الگوریتم ژنتیک، بهینه سازی، سلف، مرابحه، مطلوبیت انتظاری. طبقه بندی JEL: A20, C70, G85