پریسا بهدوست - کارشناس ارشد راهنمایی و مشاوره، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران
مه سیما پورشهریاری - دانشیار گروه مشاوره ، دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی ، دانشگاه الزهراء

این پژوهش با هدف مقایسه الگوهای ارتباطی در بین زنان خیانت دیده و عادی انجام شد. روش پژوهش توصیفی واز نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان خیانت دیده و عادی شهر تهران از بین مراجعین به مراکز مشاوره ودادگاه خانواده محلاتی در سال 1395 بودند. از بین زنان خیانت دیده 65 نفر و زنان عادی 65 نفر به صورت هدفمند انتخابشدند. از پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. داده ها توسط آزمون مانوا و نرم افزارSPSS-22 تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین زنان خیانت دیده و عادی در الگوهای ارتباطی تفاوت معناداری وجود دارد.بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که زنان خیانت دیده در ازدواج خود عمدتا از الگوهای ارتباطی ناکارآمدی استفاده می کنند،ابراز هیجان مثبت در بین آنان به درستی صورت نمی گیرد نتایج این پژوهش می تواند کاربردهای فراوانی برای مشاوره های قبلو بعد از ازدواج داشته باشدو بابرگزاری کارگاه های آموزشی وجلسات مشاوره ازوقوع این مشکلات پیشگیری به عمل آید.

الگوهای ارتباطی، خیانت زناشویی، زنان