بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر مثلث شناختی زنان واجد دلزدگی زناشویی

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر مثلث شناختی زنان واجد دلزدگی زناشویی بود.روش: پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش از نوع پژوهش های مداخله ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیهزنان متاهل واجد دلزدگی زناشویی مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان درمانی در منطقه 18 شهر تهران در طیدوره ی زمانی خرداد 1397 لغایت مرداد 1397 بود. برای انتخاب نمونه مورد مطالعه از روش نمونه گیری غیر احتمالی دردسترس با گمارش تصادفی در گروه ها استفاده شد. بدین منظور آزمودنی ها به صورت تصادفی انتخاب و با همین روش درگروه های آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه ی دلزدگی زناشویی و مثلثشناختی بود. گروه درمانی در موسسه هنری و پرورش خلاقیت سرو یاسین انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد طرحواره درمانی گروهی بر مثلث شناختی زنان متاهل واجد دلزدگی زناشویی اثربخش می باشد.همچنین طرحواره درمانی گروهی بر بعد نگرش نسبت به خود، بعد نگرش نسبت به دنیا و بعد نگرش نسبت به آینده زنانمتاهل واجد دلزدگی زناشویی اثربخش می باشد.

کلیدواژه ها:

دلزدگی زناشویی ، مثلث شناختی ، طرحواره درمانی گروهی