تحلیلی بر شاخص های موثر بر احساس عدم امنیت در بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر دوگنبدان)
عنوان مقاله: تحلیلی بر شاخص های موثر بر احساس عدم امنیت در بافت های فرسوده شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهر دوگنبدان)
شناسه ملی مقاله: JR_KJUSG-6-2_008
منتشر شده در شماره 2 دوره 6 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_KJUSG-6-2_008
منتشر شده در شماره 2 دوره 6 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد حاصل نژاد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
علی شمس الدینی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مردشت، ایران
محمد رضا رضایی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مردشت، ایران
خلاصه مقاله:
محمد حاصل نژاد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
علی شمس الدینی - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مردشت، ایران
محمد رضا رضایی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مردشت، ایران
تبیین موضوع: امنیت یکی از ارکان اساسی دستیابی به یک جامعه سالم و داشتن شهرهای پایدار میباشد. از جمله تبعات فضاهای فرسوده در شهرها، کاهش امنیت و مهمتر از آن کاهش احساس امنیت در بین شهروندان میباشد، بررسی این فضاها و ارزیابی اثرات آنان بر احساس امنیت شهروندان ضروری است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تحلیل عوامل موثر در ایجاد احساس امنیت در بافت محلات فرسوده شهر دوگنبدان میباشد. روش: نوع تحقیق، کاربردی و توصیفی تحلیلیاست. شیوه جمعآوری اطلاعات نیز اسنادی پیمایشی است. حجم نمونه شهروندان بر اساس جدولکرجشس و مورگان 389 نفر بدست آمده است و برای جامعه کارمندان ادارات 120 نفر و با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. داده های مورد نیاز به شیوه پیمایشی بااستفاده از پرسشنامه جمعآوری و با روشهای آماری توصیفی و استنباطی (آزمونتی) با بهرهگیری از نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج حاصل از دادههای بدست آمده از جامعه آماری کارمندان حاکی از نقش برجسته عامل مدیریت شهری که بالاترین میزان میانگین 4.54 را به خود اختصاص داده و کمترین میزان میانگین 4 و 4.20 که به ترتیب متعلق به ضعف عدالتاجتماعی و قوانین موجود در جامعه میباشند. همچنین اطلاعات بدست آمده از شهروندان در این منطقه حاکی از نقش موثر عامل ضعف عدالت اجتماعی دارای بالاترین میزان میانگین 4.14 و در رتبه بعدی نقاط کور و غیرقابل تردد با امتیاز 4.07 و کمترین میزان میانگین 3.45 که متعلق به قوانین موحود در جامعه میباشند. نتایج: مقایسه بین پژوهشهای گذشته و پژوهش حاضر نشان میدهد که، از بین پژوهشهای صورت گرفته دربارهموضوع امنیت اجتماعی در فضاهای شهری، نتایج پژوهش کیانی و همکاران (1392) که تحلیل و اولویت بندی راهبردهای امنیت محیطی فضاهای شهر زابل می باشد همراستا میباشد. بیشترین و بالاترین اولویت جهت توجه به مسائل امنیت محیطی فضاهای شهر زابل مربوط به کارکرد فرهنگی اجتماعی (با امتیاز نرمال شده 0.539 در خوشه عملکردی / کارکردی موثر بر امنیت فضاهای شهری) فشردگی بافت با امتیاز نرمال شده 0.353 در هر خوشه می باشد.
کلمات کلیدی: فضای شهری, بافت فرسوده, امنیت اجتماعی, شهر دوگنبدان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1010948/