فاطمه جلیلی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن
کامران یثربی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن
ایمان شکوه - دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن

سخن از سندروم پیش ازقاعدگی معمولا با قاعدگی آغاز می شود و به دسته ای از علائم جسمانی و روانی گفته می شود که به صورتیک تکرار ماهانه در طی یک هفته تا ده روز پیش از قاعدگی و به مدت حداقل دو روز و حداکثر چهار روز بعد از شروع قاعدگیتداوم میابد و به تدریج از بین می رود. احساس گناه به عنوان علائم روانی موجبات تشدید این سندروم را فراهم می کند.پژوهشحاضر به دنبال بررسی و تعیین رابطه احساس گناه بین فردی و احساس گناه جنسی با ابتلا به سندروم پیش از قاعدگی در زنان میباشد.روش پژوهش از نوع همبستگی ونمونه گیری به روش نمونه گیری در دسترس بود.نمونه آماری پژوهش شامل 150 نفر از زنانمبتلا به سندروم پیش از قاعدگی بود.برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه غربالگری علایم سندروم پیش از قاعدگی، پرسشنامهاحساس گناه بین فردی و پرسشنامه گناه جنسی موشر استفاده گردید. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی ساده پیرسون ورگرسیون استفاده شد.نتایج نشان داد که بین احساس گناه بین فردی با ابتلا به سندروم پیش از قاعدگی رابطه معنا داری وجوددارد.همچنین نتایج نشان داد که احساس گناه نفرت از خود و احساس گناه بازمانده پیش بینی کننده مناسبی برای سندروم پیشاز قاعدگی می باشند.اما نتایج نشان داد که بین احساس گناه جنسی و ابتلا به سندروم پیش از قاعدگی در زنان رابطه معنا داریوجود ندارد.

سندروم پیش از قاعدگی، احساس گناه بین فردی، احساس گناه جنسی