بررسی روش های تدریس و یادگیری در آموزش اسلامی

طی قرن های گذشته، نقد هایی درابطه با روش آموزش و یادگیری مطالعات اسلامی، خصوصا در رابطه با ناتوانی در واکنش موثر به چالش ها یی که با نیازهای کنونی در این جهان مدرن به ارمغان آورده شده، انجام شده است. به عنوان دینی که توسط یک پنجم از جمعیت جهان پیروی می شود، تدوین و بازسازی رویکرد و روش های مطالعات اسلامی به منظورحصول اطمینان از ارتباط مستمر خود و به عنوان پاسخ به خواسته های اعمال شده با جهانی شدن و ارائه شده توسط مدرنیته یک نیاز ضروری محسوب می شود. در اواخر دهه 1970 ، دانشمندان اسلامی با جدیت تمام این ناتوانی را مورد قرا دادند و انبوهی از طرح های عملیاتی را برای مقابله با این ضعف پیشنهاد کردند. این مقاله به بررسی عناوین مختلفی می پردازد که توسط دانشمندان اسلامی در این بحث قرار گرفته و راهکارهایی را به منظور بهبود روش تدریس و یادگیری مطالعات اسلامی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی اسلامی ، تعلیم و تربیت اسلامی ، مطالعات اسلامی ، مدرنیته