اثر میدان مغناطیسی موضعی با فرکانس بسیار پایین بر القای خواب در زمان استراحت پرستاران شب کار

مقدمه: در مطالعات گذشته مشاهده شد که دانشجویان خانمی که 4 جلسه تحت تابش کوتاه مدت میدان مغناطیسی موضعیدر ناحیه مرکزی سر قرار گرفتند. مشکل اختلال خواب ناشی از اضطرابشان برطرف شد. با توجه به اینکه پرستاران درشیفت های کاری صبح، عصر و شب، به طور نامنظم فعالیت می کنند در معرض عوارض بی خوابی قرار دارند. لذا درمطالعه حاضربه بررسی اثر میدان مغناطیسی موضعی با فرکانس بسیار پایین بر القای خواب در زمان استراحت پرستاران شب کار پرداخته شد.مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی متقاطع بوده که 28 پرستار خانم شرکت داشتند. داوطلبین به طور تصادفیدر دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله طی چهار هفته و در هشت شب کاری تحت تابش امواج مغناطیسی (10Hz, 200μT) به مدت 10 دقیقه قبل از استراحت پرستاران بعد از شیفت شب قرار گرفتند. در گروه کنترل دستگاه خاموش بود. مدت دو هفته (wash out) مداخله ای صورت نگرفت و سپس گروه ها جابجا شده و روش فوق مجددا اجرا شد.میزان خواب و کیفیت خواب بترتیب توسط مقیاس درجه بندی خواب آلودگی استنفورد و پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگسنجش شد. آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS انجام شد جهت بررسی اثرگذاری میدان مغناطیسی آزمون T-test، اختلاف بین دو دوره زمانی از آزمون carryover effect و تفاوت بین ترتیب قرارگرفتن در هر دوره از آزمون period effect استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمره خواب استنفورد در دوره اول و دوره دوم در بین گروه ها وجود ندارد. همچنین تفاوت معنی داری بین دوره های زمانی و ترتیب قرار گرفتن در هر دوره در این آزمون دیده نشد (carryover effect=0.094, period effect=0.584).بحث و نتیجه گیری: با توجه به عدم تاثیر گذاری میدان مغناطیسی موضعی بر القا خواب پرستاران، شاید ریشه آن در علتاختلال خواب باشد، که در پرستاران بهم خوردن ریتم خواب شبانه روزانه شان است در حالی که ریشه اختلال خوابدانشجویانی که تحت تاثیر میدان مغناطیسی محلی اختلال خوابشان برطرف گردیده بود، اضطراب ناشی از امتحان و شرایطدرسی بود ممکن است میدان مغناطیسی باعث کاهش اضطراب و در نتیجه حذف علت اختلال خواب در دانشجویان شده باشدکه نیاز به تحقیق بیشتر دارد.

کلیدواژه ها:

میدان مغناطیسی ، بی خوابی ، اضطراب