وحدت شخصی وجود در اشعار شاه نعمت الله ولی

وحدت وجود به معنای یکتا بودن و یکتایی در مقابل کثرت است و از امور انتزاعی محسوب میشود. شاه نعمت الله ولی، از جمله ی شاعران و عارفان قرن نهم هجری است که تحت تاثیر این عربی و فلسفه ی او بوده است. رگه های نظریه وحدت وجود در دوردست ترین نقاط تاریخ وجود دارد و در ادیان و فلسفه های گوناگون بزرگان، جلوه ای از جمالش را نشان داده است. ریشه ی قدیمی وحدت وجود را در قدم اول در فلسفه ی باستانی هند و مصر میتوان یافت. بحث وحدت وجود و وحدت شخصی وجود یکی از مواردی است که شاه نعمت الله ولی، در میان ابیاتش بدان پرداخته است. در این مقاله جلوه های گوناگون وحدت شخصی وجود از دیدگاه او و تمثیلاتی که برای اثبات این بحث فلسفی بکار برده، مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ادبیات فارسی ، شاعران عارف ، وحدت وجود ، وحدت شخصی وجود ، شاه نعمت الله ولی.