تحلیل گرایشات اخلاقی دانشجویان ورزشکار: نقش دینداری، جنسیت و نوع رشته ورزشی

اخلاقگرایی ورزشکاران در میادین ورزشی یکی از موضوعات مهم در هر جامعه ای است. هدف این پژوهش، تحلیل گرایشات اخلاقی دانشجویان ورزشکار و تعیین نقش دینداری، جنسیت ونوع رشته ورزشی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود که به صورت پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری ورزشکاران پسر و دختر چهاردهمین المپیاد ورزشی دانشجویان کشور در سال 1397 بود که درشیراز برگزار شد. حجم جامعه آماری حدود 4100 نفر بود. طبق فرمول تعیین حجم نمونه در تحقیقات تحلیلی، حجم نمونه 194 نفر تخمین زده شد و پس از جمع آوری اطلاعات تعداد 196 پرسشنامه کامل برگردانده شد وهمین تعدادبه عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. ابزار پژوهش پرسشنامه استانداردلارنس (2013) بود روایی صوری و محتوایی آن به تایید ده نفر از اساتید مدیریت ورزشی رسید. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه گرایش اخلاقی 73/0 و پرسشنامه دینداری 74/0 بود. از آمار توصیفی برای توصیف ویژگیهای جمعیت شناختی و در قسمت آمار استنباطی از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، آزمون تی مستقل ومدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد گرایش اخلاقی ورزشکاران بر اساس جنسیت و نوع رشته ورزشی تفاوت ندارد، اما در مولفه صداقت تفاوت بر اساس جنسیت ونوع رشته ورزشی وجود داشت. همچنین در مولفه عدالت تفاوت بر اساس نوع رشته ورزشی وجود داشت. نتایج مدل تحقیق نشان داد دین داری بر تمام مولفههای گرایش اخلاقی دانشجویان ورزشکار تاثیر دارد. بر اساس نتایج مدل تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که دینداری یک عامل اثرگذار و تربیتی تکمیلی برای ایجاد گرایشات اخلاقی درورزشکاران است.

کلیدواژه ها:

جنسیت ، دانشجو ، دین داری ، گرایش اخلاقی ، ورزش