سیدحمیدرضا طالقانی اصفهانی - استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان اصفهان

آزادی، از مبنایی ترین آرمان های انسانی است که در همواره تاریخ، مورد توجه و دغدغه اندیشه وران مکاتب گوناگون فکری بوده است. جان رالز، از جمله مشهورترین چهره های فلسفه سیاسی لیبرال در قرن بیستم بشمار می رود که به صورت بندی نظریه عدالت و آزادی، از منظر مدرنیته پرداخته است. این پژوهش، با استفاده از روش تحلیلی و توصیفی و بهره گیری از ظرفیت های اسنادی، به این پرسش پاسخ میدهد که مفهوم آزادی، در تئوری آزادی جان رالز، چگونه قابل نقد و ارزیابی از منظر دینی است از آن رو که تمایلات فردی و هم جمعی انسان، گاهی عقلانی و گاهی هم نفسانی است، نمی توان حکم کرد که تحقق اراده مبتنی بر هریک ازتمنیات و تمایلات انسانی، متضمن آزادی انسان است؛ حال آن که آزادی غربی و از جمله در تئوری رالز، در نسبت با اراده و انتخاب های انسان است؛ برخلاف اسلام که آزادی را در نسبت با تعالی و کمال انسان تبیین نموده و پیروی بی قید و شرط او را از انواع امیال، هوی و هوس ها و خواهش های نفسانی؛ اعم از آن که فردی و یا جمعی باشد، سلب آزادی از انسان و موجب اسارت و بردگی او دانسته است

آزادی سیاسی، جان رالز، لیبرالیزم، اسلام، غرب جدید، نقد و ارزیابی.