تعیین شاخص های بافری و نیاز استاندارد فسفر در چهار ردیف ارضی مناطق خشک و نیمه خشک با استفاده از همدماهای جذب سطحی (مطالعه موردی: اصفهان و شهرکرد)

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: پژوهش های حفاظت آب و خاک، دوره: 22، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_JWSC-22-3_006
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 621
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مجید حجازی مهریزی

عضو هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

اعظم جعفری

عضو هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

حسین شریعتمداری

عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان

چکیده

واکنش های فسفر با اجزای مختلف خاک از نقطه نظر تغذیه گیاه و کارایی مصرف کودهای شیمیایی حایز اهمیت است. در این مطالعه شاخص های بافری فسفر در خاک های آهکی موقعیت های بالا، میانه و پایین شیب در دو ردیف ارضی مناطق خشک و نیمه خشک مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین شاخص های ظرفیت بافری فسفر در خاک، داده های جذب سطحی توسط چهار مدل لانگمویر، فروندلیچ، تمکین و ون های برازش داده شد. بیشترین ضرایب تبیین(994/0-865/0 R2=) را در تمام ردیف های ارضی مدل فروندلیچ به خود اختصاص داد. حداکثر جذب سطحی فسفر در نمونه ها با استفاده از مدل لانگمویر و فروندلیچ تعیین شد که بیشترین مقادیر در موقعیت پایین شیب اندازه گیری شد. شاخص های حداکثر جذب تنها با آلومینیوم (73/0r=)و آهن (66/0r=) قابل استخراج با دی تیونات (Ald و Fed )ارتباط معنی داری را نشان دادند. بنابراین، قابلیت دسترسی فسفر در خاک های مورد بررسی تحت تاثیر میزان اکسیدهای آهن و آلومینیوم قرار دارد. موقعیت های پایین شیب بیشترین مقادیر شاخص های بافری خاک نظیر حداکثر ظرفیت بافری و ظرفیت بافری استاندارد را دارا بودند. این شاخص ها با Ald همبستگی معنی داری نشان دادند و سایر خصوصیات خاک نتوانستند تاثیری بر شاخص های بافری داشته باشند. همبستگی بالای بین شاخص های بافری خاک نشان می دهد که از هر یک از شاخص های بافری می توان در پیش بینی قابلیت استفاده فسفر در خاک بهره گرفت. با توجه به بیشتر بودن شاخص های بافری و نیاز استاندارد فسفر در موقعیت های پایین شیب (اراضی کشاورزی)، مدیریت صحیح کودهای فسفره در این اراضی جهت تولید محصول ضروری است.

کلیدواژه ها

جذب سطحی فسفر, شاخص های ظرفیت بافری, موقعیت زمین نما, نیاز فسفر

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.