ارزیابی روش های مختلف درون یابی به منظور تخمین و پهنه بندی متغییرهای بارش در اراضی کشاورزی شهرستان آق قلا جهت کشت دیم غلات پاییزه
محل انتشار: پژوهش های حفاظت آب و خاک، دوره: 22، شماره: 4
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 332
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSC-22-4_001
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1399
چکیده مقاله:
تعیین تغییرات مکانی بارش در اراضی کشاورزی بطور ویژه ای حایز اهمیت است. بدین منظور توزیع مکانی بارش در اراضی کشاورزی شهرستان آق قلا بوسیله 18 روش-مدل درون یابی قطعی و زمین آماری مانند وزن دهی معکوس فاصله، تابع پایه شعاعی، چندجمله ای موضعی، کریجینگ معمولی و کریجینگ عام، مورد ارزیابی قرار گرفت. معیار ارزیابی در این پژوهش، ریشه دوم میانگین مربعات باقی مانده (RMSE) و انحراف استاندارد عمومی (GSD)، با استفاده از روش اعتبارسنجی متقابل بود. نتایج ارزیابی ها نشان داد که روش چند جمله ای موضعی (درجه 1 و 2) بهترین الگو برای تخمین همه متغیرهای بارش به جز بارش بهاره و بارش خرداد ماه می باشد. زیرا این روش دارای بیشترین دقت و کمترین خطا بود. تجزیه و تحلیل نیم تغییر نماها نشان داد که متغیرهای بارش سالانه و خرداد ماه با مدل نمایی و بارش های پاییزه، بهاره و اردیبهشت ماه با مدل کروی بهترین برازش را دارند. نقشه های نهایی نشان داد که میزان بارش های سالانه، پاییزه و خرداد ماه در اراضی شمالی کمتر از مناطق جنوبی است. در این مطالعه مشخص شد که حدود 62/65 درصد از اراضی کشاورزی دارای بارش سالانه بین 300 تا 400 میلی متر می باشند. هم چنین دامنه تغییرات بارش پاییزه در این منطقه بین 11/101 تا 08/166 میلی متر مشاهده شد. نتایج نشان داد که همانند تامین نیازهای دمایی، نیاز رطوبتی سالانه و پاییزه گیاهان دیم رایج مثل گندم و جو در این منطقه نیز تامین می شود، اما از نظر میزان بارش بهاره و خرداد ماه این مقادیر ناکافی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین کاظمی
هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
خلیل قربانی
هیات علمی