آموزه های معماری بیوفیلیک برای معماری مسکونی

یکی از رویکرد های اخیر معماری که در پی پیوند انسان با طبیعت است معماری بیوفیلیک می باشد، معماری بیوفیلیک برای ایجاد سلامت و بهبود حالات احساسی انسان ها به دنبال استفاده از عناصر طبیعت در طرح ها می باشد و اصولی را در قسمت های مختلف ساختمان از جمله محوطه سازی و منظر سایت، طراحی داخلی و طراحی نما پیشنهادمی کند. طراحی بیوفیلیک درک نگاه تشخیص نیاز فطری انسان برای برقراری ارتباط با طبیعت به همراه پایداری و استراتژی های جهانی طراحی برای خلق محیط هایی است که واقعا بتوانند کیفیت زندگی را افزایش دهند همچنین معماری بیوفیلیک قسمتی از دید نوآورانه در معماری می باشد و در آن طبیعت زندگی و حدسیات معماری پیدا می شودتا یک بنا قابل سکونت و سرزنده ایجاد شود تا بتواند درخواست محدودیت ها و احترام متقابل بین انسان و محیط را برآورده سازد. مسکن به عنوان یکی از پدیده های واقعی از نخستین مسایلی است که بشر همواره برای دگرگونی مناسب و معقول آن در تلاش است . هدف از ساختن فقط تولید نیست بلکه کاربری آن نیز مد نظر است و کیفیت ، نقش مهمیرا در کسب رضایت متقاضیان مسکن دارد. حضور طبیعت و گیاه عامل موثر در سلامتی جسمی و روحی انسان است که با حذف آن، به حداقل رساندن مشکلات پیش روی انسان امروز دشوار خواهد بود. هدف از این حرکت جدید ایجاد ساختمان هایی موافق با طبیعت است. این مقاله با بررسی معماری بیوفیلیک و عناصر و الگوهای آن به تاثیر این آموزهها را بر روی معماری و طراحی مسکن می پردازد

کلیدواژه ها:

آموزه های معماری ، بیوفیلیک ، معماری ، مسکونی