رابطه مهارت های ارتباطی و مهارت های کار آفرینی در میان دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان غربی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با مهارت های کارآفرینی در بین دانشجو یان دانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان غربی بوده است. این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری شامل 6000 نفر از دانشجویان پردیس ها و مراکز تابعه دانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان غربی بوده که با بهره گیری از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، تعداد 360 دانشجو به طور برابر از دو پردیس خواهران و برادران مورد مطالعه به عنوان نمونه آماری مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، از دو ابزار استاندارد شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی ای ( 1990 ) و پرسشنامه مهارت های کارآفرینی الاین بیچ ( 2007 ) استفاده شده که روایی آنان از طریق بررسی دیدگاه های خبرگان و صاحب نظران این حوزه و پایایی این ابزارها با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 72 % و 82%محاسبه شده است. در تحقیق پیش رو، از مجموع آزمون های آمار استنباطی، آزمون t برای گروه های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است که بین میانگین های مهارت های ارتباطی و مهارت های کارآفر ینی دانشجویان دو پردیس، تفاوت معنادار وجود نداشته و علاوه بر آن بین مهارت های ارتباطی با مهارت های کارآفرینی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، مهارت های کارآفرینی ، مهارت های ارتباطی و ارتباط اثربخش