سیما رضائی آشتیانی - دانشجوی دکتری مهندسی معماری دانشگاه شهید رجائی تهران ایران
جمال الدین مهدی نژاد - دانشیار دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی دانشگاه شهید رجائی تهران ایران

توسعه وتغییرات صد سال اخیر در پیشرفت علم، موجب افزایش سرعت جمعیت انسان های زمین شده است و این مسئله تاثیرات منفی در محیط زیست دارد. چهل درصد از مصرف انرژی مربوط به فعالیت های ساختمانی است به همین مقدار در آلودگی های محیط زیست تاثیرگذار است با شناخت و تحلیل آثار مخرب صنعت ساختمان، می توانددر پیشرفت معماری پایدار و منطبق کردن این صنعت با ظرفیت های طبیعی کوشش کرد. بدین منظور دانشگاه ها با توجه به ویژگی های فعالیت خود، بدین مسئله ورود کرده اند و به ایجاد دوره های تکمیلی در این خصوص پرداخته اند. این مقاله با روش کیفی به بررسی نقش اموزش معماری پایدار در معماری و ساختمان می پردازد و در انتها پیشنهادهایی در جهت وصول به معماری پایداری در قالب نظام های ارزیابی پایداری در زمینه آموزش ارائه می دهد.

معماری پایدار، آموزش، محیط زیست، معمار