بررسی و نقد ترجمه نونیه ابوالفتح بستی به زبان فارسی؛ با تکیه بر اصل کمیت

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: دوفصلنامه پژوهش های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، دوره: 9، شماره: 20
  • کد COI اختصاصی: JR_TRAL-9-20_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1343
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

احمد حیدری

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

علی اصغر قهرمانی مقبل

دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

ناصر زارع

استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

مسلم زمانی

استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

چکیده

نظریه پردازان از ترجمه شعر به عنوان دشوارترین نوع ترجمه یاد کرده اند. اصطلاح ترجمه ناپذیر عنوانی است که گویای وجود چالشی عمیق در ترجمه این نوع اثر ادبی است. این چالش به دلیل تغییرات عمده ای است که در شکل و ساختار ترجمه شعر اتفاق می افتد و آن را از متن اصلی بیگانه می کند. ظرافت و ریزه کاری های ادبی موجود در شعر، نظریه پردازان ترجمه را بر آن داشته تا به ارزیابی ترجمه از دریچه برابری و تعادل از حیث شکل و ساختار بپردازند و به صورت های متفاوت زبان شناختی دو زبان (مبدا و مقصد) در فرایند ترجمه، توجه ویژه ای داشته باشند. در این جستار، به روش توصیفی تحلیلی و مقابله متن مبدا و مقصد به بررسی اصل کمیت به عنوان یکی از اصول مهم در ایجاد تعادل و برابری میان متن مبدا و مقصد می پردازیم. سپس ارزیابی مفهوم کمیت را در ترجمه نونیه ابوالفتح بستی (قرن چهارم) از عربی به فارسی مورد توجه قرار می دهیم. این قصیده را بدرالدین جاجرمی به شیوه نیمه آزاد در قرن هفتم به زبان فارسی برگردانده است. نتایج نشان می دهد که با وجود تلاش مترجم در حفظ کمیت، ویژگی های نظام زبانی مقصد موجب روی آوردن به افزایش کمی از سوی مترجم شده است. افزایش کمی در دو سطح واژگانی و معنایی در ترجمه آشکار است.

کلیدواژه ها

ترجمه شعر, برابری کمی, نونیه ابوالفتح بستی, بدرالدین جاجرمی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.