اسماعیل شاهب - کارشناسی ارشد، مدیریت جهانگردی- برنامه ریزی توسعه، مدیریت جهانگردی، دانشکده گردشگری، دانشگاه سمنان، سمنان
علی اکبر امین بیدختی - استاد گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سمنان، سمنان
سکینه جعفری - استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سمنان، سمنان

کیفیت زندگی بهعنوان مفهومی چندبعدی و با اهمیت در زندگی جوامع امروزی، در بسیاری از رشته های علمی، ازجمله گردشگری، موردتوجه قرارگرفته است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی پایداری مقصد در رابطه گردشگری مسئولانه با کیفیت زندگی جامعه محلی بوده است. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی محسوب می-شود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام مردم محلی باسواد شهر شهمیرزاد 7000) نفر) بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده 200 نفر به عنوان نمونه پژوهش 137) نفر مرد و 63 نفر زن) انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه های گردشگری مسئولانه، پایداری مقصد و کیفیت زندگی جامعه محلی را تکمیل کردند. پس از محاسبه روایی و پایایی ابزارها، داده ها با استفاده از روشهای آماری همبستگی و مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که: بین گردشگری مسئولانه و پایداری مقصد با کیفیت زندگی جامعه محلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. گردشگری مسئولانه بر کیفیت زندگی جامعه محلی اثر مستقیم و معناداری دارد؛ همچنین گردشگری مسئولانه اثر معناداری بر پایداری مقصد دارد. درنهایت گردشگری مسئولانه با میانجیگری پایداری مقصد اثر غیرمستقیم و معناداری بر کیفیت زندگی جامعه محلی ایفا میکند. نتایج این پژوهش حاکی از اهمیت توجه به گردشگری مسئولانه و ایجاد فرهنگ آن در بین گردشگران و پایداری مقصد در افزایش کیفیت زندگی جامعه محلی بود.

گردشگری مسئولانه، پایداری مقصد، کیفیت زندگی، مردم محلی