بررسی و ارزیابی خدمات و زیرساخت های شهری با رویکرد عدالت فضایی مورد مطالعه: نواحی شهر ایلام

سازمان فضایی متعادل در شهرها، نوعی از پایداری شهری است و این پایداری زمانی ایجاد می شود که هماهنگی و سازگاری منطقی بین پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در شهرها به وجود آید. مهم ترین عاملی که بر توزیع فضایی جمعیت در مناطق شهری موثر است، توزیع خدمات در شهرها می باشد.هدف این پژوهش بررسی توزیع فضایی خدمات و زیرساخت های شهری در نواحی شهر ایلام می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و رویکرد حاکم بر آن کاربردی است. داده-های مورد نیاز به روش کتابخانه ای استخراج گردیده و جهت ارزیابی نواحی شهری ایلام از لحاظ برخورداری از شاخص های خدمات از ۱۰ معیار استفاده گردیده است. وزن دهی داده ها با استفاده از تکنیک آنتروپی شانون و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس (TOPSIS) و ساو(SAW) با استفاده از نرم افزار صفحه گسترده Excel و SPSSصورت پذیرفته و به منظور ترسیم نقشه ها از نرم افزار Arc GIS استفاده گردیده است. پراکنش شاخص های توسعه خدمات در سطح نواحی شهر ایلام به صورت ناموزون است و رابطه ای منطقی بین پراکنش شاخص های توسعه خدمات برقرار نیست. نتایج تکنیک میانگین نشان می دهد که نواحی ۱۴ و ۱۱ در وضعیت کاملا برخوردار، نواحی،۲،۱۲،۱۳ و ۵ در وضعیت برخوردار، نواحی ۳،۱، ۶ و ۷ در وضعیت نیمه برخوردار و در نهایت نواحی۸، ۴، ۹ و ۱۰ رتبه های آخر را در بین نواحی دیگر از لحاظ برخورداری از شاخص های خدمات و امکانات شهری را به خود اختصاص داده و در وضعیت کم برخوردار قرار دارند. نتایج پژوهش حاضر لزوم رویکرد عدالت فضایی را در عرصه برنامه های شهری و آتی علی الخصوص برنامه راهبردی – اجرایی شهر ایلام جهت استقرار فضایی بهینه تر این خدمات و شاخص ها را در سطح نواحی شهر ایلام آشکار می سازد.

کلیدواژه ها:

خدمات شهری ، عدالت فضایی ، تکنیک تصمیم گیری چند معیاره ، نواحی شهر ایلام