زهرا بایراملو - دانشجوی کارشناسی ارشد آب شناسی، گروه زمین شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
اسفندیار عباس نوین پور - عضو هیئت علمی، ، گروه زمین شناسی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
فرشاد احمدی - دکتری مهندسی منابع آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

از اصول توسعه پایدار هر کشوری حفاطت و استفاده بهینه از منابع آب است. آگاهی از شاخص های موثر بر کیفیت منابع آب زیرزمینی و پیش بینی رفتار آینده آنها به عنوان یک گام موثر و مهم در مدیریت کیفی آبخوان ها ضرورت داشته و اطلاع از تغییرات کیفیت آب، امکان مدیریت تامین آب را برای مصارف متفاوت بوجود می آورد. یکی از خطرات و معضلات اساسی بخصوص برای آبخوان های نزدیک به دریاچه ها و دریاها مسئله شوری می باشد. واژه شوری اغلب برای کل نمک های محلول (گونه های یونی) در آب زیرزمینی به کار می رود و مفهومی برای بیان کیفیت آب برای کاربری های مختلف شرب و کشاورزی است (کی همایون و همکاران، 1391 ). در این مقاله سعی شده است که با روش بیان ژن مقدار شوری منطقه بررسس بشود.

آب های زیرزمینی، دشت تسوج، بیان ژن، شوری