ارائه الگوی برنامه ریزی زمان بندی در شرایط عدم قطعیت مدت زمان فعالیت ها برای پروژه های صنعتی (مطالعه موردی)

زمان بندی صحیح یکی از ارکان اصلی و لازمه موفقیت در مدیریت پروژه می باشد. روش های متعددی برای زمان بندی پروژه وجود دارد که از جمله آنها می توان به CPM و PERT و GRET اشاره کرد. این روش ها، به علت مشکلات موجود در نحوه تخمین مدت زمان فعالیت ها، توانایی مدل کردن پروژه های واقعی را نخواهند داشت.یکی از راهکارهای اساسی در برخورد با چنین مشکلاتی استفاده از نظریه فازی می باشد. نظریه فازی با در نظر گرفتن عدم قطعیت در پارامترهای تصمیم گیری و استفاده از مدل های ذهنی کارشناسان، رویکردی جهت نزدیک کردن مدل های زمان بندی پروژه به واقعیت می باشد. در این مقاله با استفاده از ایده های ارائه شده توسط دیگر محققین، روشی جدید برای زمان بندی پروژه در حالت فازی معرفی شده است. روش پیشنهادی شامل دو بخش می باشد. در بخش اول، در راستای اطلاعات مورد نیاز زمان بندی پروژه، با استفاده از روش های دلفی و میانگین وزنی، الگوریتمی برای تخمین مدت زمان فعالیت ها به صورت یک عدد فازی ذوزنقه ای، ارائه شده است. در بخش دوم، مدت زمان فعالیت های پروژه به صورت اعداد فازی ذوزنقه ای فرض می شود و سپس پارامترهای مهم تصمیم گیری و محاسبات رفت و زمان خاتمه پروژه به صورت فازی محاسبه می شود. مراحل انجام محاسبات در این روش با استفاده از یک مثال عددی به طور کامل تشریح شده است.

کلیدواژه ها:

زمان بندی پروژه ، نظریه فازی ، مدیریت و کنترل پروژه ، تصمیم گیری ، عدم قطعیت