جایگاه معماری درافزایش تعاملات اجتماعی شهروندان

تعامل اجتماعی به معنای ایجاد رابطه بین دو نفر یا بیشتر است که منجر به واکنشی میان آنها شود و این نوع واکنش برای هر دو طرف شناخته شده است . بنابراین روابط بدون معنا درزمره این تعریف قرار نمی گیرند. همچنین تعامل اجتماعی و برقراری ارتباط، می تواند یک موضوع فیزیکی، یک نگاه، یک مکالمه و ارتباط بین افراد باشد که خود مستلزم تعریف رویدادها و فعالیت های متناسب و در نتیجه نقش پذیری مردم در فضا و عضویت آنها در گروه ها و شبکه های اجتماعی استاما آنچه ما در جوامع امروزی شاهد آن هستیم کاهش سطح ارتباط افراد با یکدیگر است . چنانکه با افزایش اندازه، وسعت شهرها، سرعت، تراکم و غیره، مدنیت، شهروندی و روابط اجتماعی به عنوان اصول اولیه شهری، تضعیف شد . به این ترتیب احساس جمعی اجتماع های محلی و وابستگی های احساسی به یک مکان در حال ناپدید شدن است با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش که به صورت توصیفی_ تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای_ اسنادی انجام پذیرفته است سعی نموده ایم جایگاه معماری و نقش آن را در افزایش تعاملات اجتماعی مورد بررسی قرار داهیم و راهکارهایی را جهت احیای این تعاملات ارائه نماییم.

کلیدواژه ها:

معماری ، تعاملات اجتماعی ، طراحی فضا