بررسی نقش مبلمان شهری در هویت و سیمای شهری از منظر معماری

شورای شهر در زمینه سیما و منظر معماری شهر که محوریت آن معماری ایرانی-اسلامی است، شهرداری را موظف به لایحه ای کرده است و به کمک گروه های مطالعاتی و حلقه های پژوهشگران معماری مدل های قابل رویتی از این معماری را به وجود بیاورند تا بتوان از میان آنها به تعدادی مدل دست پیدا کرد که جوابگوی خواسته مورد نظر باشند، البته مباحث نظری در این خصوص فراوان وجود دارد؛ اما کارهایی به صورت عملی در برخی نقاط شهر صورت گرفته است، به عنوان مثال پیاده سازی های سی تیر، پامنار و هفده شهریور یا کارهایی که در زمینه نمای مغازه ها در بخشی از خیابان انقلاب و مصطفی خمینی قابل رویت هستند. از نقش های زیباسازی شهر مبلمان آن است که در جایگاه خود اهمیت بالایی دارد. مبلمان شهری با رفاه شهروندان در ارتباط است؛ از سوی دیگر می تواند این امکان را به وجود بیاورد که در بحران ها از آنها بهره برد. به عنوان نمونه نوعی از مبلمان شهری در برخی کشورها استفاده می شود که چندمنظوره است؛ این مبلمان ها هم در شرایط عادی تامین کننده رفاه شهروندان هستند و هم در شرایطی بحرانی این قابلیت را دارند که با تغییراتی جزیی در شکل فیزیکی شان مورد استفاده قرار بگیرند. استفاده از نشانه ها و سمبل ها و علایم پدیده ای منطقی است که در برخی قسمت ها این اتفاق افتاده ولی ما همچنان به دنبال این هستیم که با استفاده از ابزارهای هنری برخی از پیام ها را منتقل کنیم. پیام هایی که هم زیبا باشند و هم قابل فهم. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر نقش مبلمان شهری در هویت و سیمای شهری با استفاده از روش توصیفی تحلیلی می باشد.نتیجه پژوهش ها نشان می دهد گاهی دیده ایم که برای زیباسازی از بنرها استفاده می شود که به نظرم راه حل مناسبی نیست؛ چون هم هزینه های بالایی را تحمیل می کنند و هم امحای آنها کار دشواری است. ما به جای آنها می توانیم با کمپین های مختلف در موضوعات متنوع با همکاری هنرمندان آثاری را خلق کنیم که رنگ و اثر آرامش را به شهروند القا کند و همین طور اثر هنرمند دیده شود. نمی توان آشفتگی های بصری کلانشهرها را منکر شد، البته کارها و طرح هایی در برخی شهرها انجام می شود که به نظر گام موثری می آید.

کلیدواژه ها:

مبلمان شهری ، سیمای شهری