حیدرمحمد قاسم نژادملکی - استادیار گروه مکانیزاسیون و مکانیک بیوسیستم، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران

یکی از گلوگاه های موجود در فرآیند تولید انبوه زیست توده ریزجلبک در چرخه تولید بیودیزل، نبود روش مناسببرای برداشت و جداسازی زیست توده از محیط کشت است. یکی از مکانیزم هدای جدایگزین برای برداشت ریزجلبک ازمحیط کشت، استفاده از روش انعقاد الکتریکی است. در این تحقیق به منظور بررسی کارایی و یافتن پارامترهای بهینه فرآیندانعقاد الکتریکی در برداشت و جدا سازی ریزجلبک دونالیلا سالینا، اثرات پنج متغیر کنترلی (مستقل) شامل: جنس الکتروددر دو سطح آلومینیوم و آهن، شدت جریان، مدت زمان انعقاد، فاصله الکترود، سرعت هم زنی، بر روی بازده جداسازی بهعنوان متغیر واکنشی (وابسته)، آزمایش هایی بر اساس روس سطح پاسخ چند عداملی با عامل های ترکیبی کمی و کیفیطراحی و انجام شد. نتایج نشان داد که اثر خطی متغیر های کنترلی مورد مطالعه روی بازده جدا سازی بسیار معنی دار است.بطوریکه با افزایش متغیرهای شدت جریان الکتریکی و مدت زمان انعقاد و یا کاهش فاصله الکترودها بازده جداسازی بهطور معنی دار (P<0.01) افزایش یافته است. همچنین با افزایش دور هم زن میزان بازده جدا سدازی با یک شیب تندافزایش و سپس با یک شیب ملایم کاهش یافته است. نتایج نشان داد که الکترودهای آلومینیوم در جداسازی ریزجلبک ازمحیط کشت نسبت به الکترودهای آهنی کاراتر است. حداکثر بازده جدا سازی با 98 درصد با الکترود آلومینیوم و بااعمال شدت جریان 999 میلی آمپر، فاصله الکترودها 39 / 1 سانتیمتر، طول مدت انعقاد 20 دقیقه، سرعت همزن 222 دور دردقیقه، حاصل گردید.

برداشت زیست توده، انعقاد الکتریکی، بازده جداسازی، ریزجلبک