بررسی تطبیقی داستان نگاره مجنون در میان ددان خمسه طهماسبی با نگاره پارچه مضبوط در موزه بوستون به شماره ثبت 1928.2 ، بر اساس نظریه بینامتنیت

داستان لیلی و مجنون از مشهورترین آثار ادبی است که مورد توجه جمیع هنرها قرار گرفته و آثار آنان را غنابخشیده است. از میان این هنرمندان نگارگران به خاطر همبستگی ادبیات با نگارگری، روند ساختن نسخه های مصورکه همانا انتقال اندیشه سخنور بود رونق یافت. در میان ادبیات شاهنامه و خمسه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. باتوجه به اعمال نفوذ نقاشان عهد صفوی در کارگاه های سلطنتی و تاثیر هنر نگارگری بر سایر رشته های هنری از جملهپارچه بافی، میتوان تاثیرات ادبیات را در نقوش این بافته ها نیز یافت.هدف اصلی این مقاله شناسایی و خوانش نقاط اشتراک ادبیات با نگاره و نقوش این داستان بر روی پارچه دورهصفوی و شناسایی ارتباط نگارگر با طراحان پارچه این دوره است.از یافته های این مقاله چنین مشخص می گردد که مضامین ادبیات غنایی در نقش پارچه و نگارهها تبلور می یابد،چرا که این داستان ها مشترکات فرهنگی بودهاند و با تطبیق محتوایی شعر نظامی در نگارگری و بافندگی در این دورهنگارگران طراح پارچه نیز بوده اند.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، لیلی و مجنون ، نگاره ، نقش پارچه ، بینامتنیت