بررسی تاثیر سازه های تاشوی قیچی سان (پانتوگراف ها)، در جهت تسریع اسکان دهی

همه ساله افراد زیادی در سراسر دنیا در اثر وقوع حوادث طبیعی و جنگ خانه و کاشانه خود را از دست میدهند. در ایراننیز حوادثی چون زلزله و سیل بیشترین تعداد بی خانمان ها را در سال های اخیر در پی داشته است. پس از وقوع یک حادثهطبیعی گسترده یا جنگ زدگی، مناطق مسکونی به نوعی غیرقابل استفاده شده و افراد بازمانده ناگزیر به اسکان موقت درمکانی دیگر هستند. تاکنون چادرهای متنوعی به عنوان سرپناه اضطراری، طراحی و ساخته شده و در اختیار حادثه دیدگانقرار گرفته است. نیاز به سازه های متحرک در مناطق زلزله زده یا جنگی (جهت اسکان دهی سریع) که به طور ساده و سریعنصب شده و قابلیت حمل ونقل داشته باشد، باعث پیدایش سازه های تاشو فضاکار شد. خصوصیات بازشوندگی می تواندباعث استفاده چندین باره از یک سازه در یک محل یا مکان های متفاوت باشد. آنچه در این مقاله مورد بحث قرار می گیرد،بررسی، تحلیلی سیستم سازهای تاشو برای ساخت پناهگاه موقت است. هدف از این پژوهش تعیین مدل های قابل تولید ومتنوع برای توسعه فرم های پیشنهادی و سیستم های قابل ساخت و در دسترس و اجرا برای مقابله با بی خانمانی در مواقعاضطراری است. با این نگرش به معرفی و چگونگی کاربرد سیستم سازهای تاشو پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

سازه های قیچی سان ، سازه ی تاشو ، اسکان دهی