احسان جمشیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-سازه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران،
رضا کامگار - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکدهی فنی و مهندسی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران،
هیثم حیدرزاده - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکدهی فنی و مهندسی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران،

مدل سازی پدیده های گوناگون در علوم مختلف و به خصوص علوم مهندسی دارای اهمیت ویژه ای می باشد. این مدل سازی ها به زبان ریاضی و از طریق حل معادلات دیفرانسیل انجام می گیرد. اکثر پدیده های کاربردی دارای هندسه و شرایط مرزی پیچیده ای می باشد، در این صورت حل عددی بهترین گزینه برای دست یافتن به جواب مناسب برای این نوع مسائل است. از پرکاربردترین روشهای حل عددی که در دهه های گذشته مورد استقبال فراوان قرار گرفته، روش اجزای محدود می باشد. باوجود مزیت های فراوان، این روش معایبی نیز دارد. لذا از سال 2005 میلادی روش تحلیل هم هندسی توسط هیوز و همکارانش به عنوان جایگزینی مناسب به جای روش اجزای محدود پیشنهادشده است. رد این مقاله یک صفحه ی یک سر گیردار به عنوان نمونه توسط هر دو روش فوق تحلیل شد و پارامتر جابه جایی ها با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت و در نهایت مشاهده گردید که روش هم هندسی نسبت به روش اجزای محدود ایزوپارامتریک، بهبود میزان محاسبات و صرف زمان کمتر برای تحلیل را در پی دارد.

تحلیل هم هندسی، تحلیل اجزای محدود، مدل سازی، المان چهار گرهی