جایگاه روان شناسی محیط در معماری فضای آموزشی کودک
محل انتشار: ششمین کنگره ملی عمران، معماری و توسعه شهری
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 529
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU06_0956
تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398
چکیده مقاله:
کودکان حساس ترین و تاثیر پذیرترین گروه سنی جامعه را تشکیل می دهند،لذا توجه به ویژگیهای روانی ، فیزیکی و رفتاری آن ها در معماری محیط های آموزشی ،می تواند به یادگیری کودکان و بروز استعدادها ی آنها در زمینه های مختلف کمک کند. آموزش و به تبع آن محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی جوامع به عهده دارند از این رو توجه به طراحی معماری فضای آموزشی کودکان 6 تا 12سال، از اهمیتی ویژه برخوردار است .برای دستیابی به این هدف، معمار باید از سویی کودک و فضا و خواست های او را درک کند و نیازها و مشکلات او راشناخته و روشهای برطرف کردن آنها را بیابد و از سوی دیگر باید به محیطی که کودک امروز در آن به سر میبرد آشنا باشد و آن را به خوبی درک کند. بنابراین با استفاده از راهکارهای مشترک معماری و روانشناسی همانند تنوع پذیری فضاهای معماری،فرم معماری همگون با طبیعت،کاربرد رنگ های شاد ،نورپردازی، فضاهای تعاملی و دورهمی،فضاهای سبز،...می توان نشاط ، آرامش و قدرت یادگیری را افزایش داد. در این راستا دراین تحقیق تلاش شده تا ویژگی ها و نیازهای یک محیط متناسب برای یادگیری و اموزش کودکان ارائه شده و چگونگی تاثیر برخی از عوامل محیطی بررسی گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین قربانی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه،سوادکوه،ایران.
پوران طاهرمقدس
کارشناسی ارشد معماری، عضو هیئت علمی گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه، سوادکوه،ایران.