رضا مختاری ملک آبادی - دانشیار یار گروه جغرافیاوبرنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مهدی ابراهیمی بوزانی - استادیار گروه جغرافیاوبرنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
علیار شاه بندری قوچانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیاوبرنامه ریزی شهری، گرایش بهسازی و نوسازی بافت فرسوده شهری، دانشگاه پیام نور، اصفهان، ایران

در دهه های اخیر به دلیل رشد شتابان شهرنشینی وعدم ارائه طرح و برنامه مناسب در سطح محله های شهری کیفیت محیط محلات تنزل یافته و موجب ایجاد مشکلاتی همچون فرسودگی کالبد، کم رنگ شدن حس تعلق به محله، نابرابری در توزیع و پراکندگی خدمات و همچنین عدم مشارکت مردمی شده است، به همین دلیل نظریات متعددی در خصوص بهبود کیفیت محلات شهری و جلب مشارکت مردمی توسط کارشناسان و متخصصان این رشته ارائه شده است، که این پژوهش با توجه به رویکرد محله محوری علاوه بر تحلیل کیفیت محیط محله از دید ساکنان، مشارکت مردمی در سه بعد تصمیمی گیری، سرمایه گذاری و اجرا و بازنگری طرح ها مورد مورد بررسی قرار می گیرد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع تحلیلی- توصیفی بوده است، برای آشنایی با مشکلات موجود در محله و چگونگی کیفیت محیط پس از شناخت و معرفی معیار ها و زیر معیار های مربوط به آن پرسشنامه ای با حجم نمونه ای 380 عدد تنظیم و مورد بررسی قرار گرفته که تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری همچون آزمون خی دو و همچنین تحلیل عاملی و رگرسیونی به منظور دست یابی به زیر معیار هایی که بیشترین تاثیر را ارتقاء کیفیت محیط و همچنین مشارکت مردمی داشته استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که از دید ساکنان منطقه یک شهر نجف آباد از نظر ویژگی های کیفیت محیطی در وضعیت مناسب قرار ندارد و برای بهبود کیفیت محیط محله نیاز به مشارکت مردمی است. همچنین در بین زیر معیار های مورد بررسی 5 ویژگی چگونگی فضاها و بناهای موجود، امنیت، حس تعلق به محله، امکانات تفریحی و رفاهی و وجود فضای باز و سبز در محله مهمترین عوامل عوامل موثر در ارتقاء کیفیت محیط و جلب مشارکت مردمی هستند.

بهسازی، نوسازی بافت فرسوده، SWOT ،نجف آباد