بررسی خشکسالی آبهای زیرزمینی در حوضه های آبریز ایران در فاصله سال های 1380-1395

کشور ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی آن از جمله کشورهای گرم و خشک محسوب می شود و میزان بارش در آن یک سوم متوسط جهانی است. لذا اهمیت و بررسی مقوله خشکسالی و مدیریت آن در ایران از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرفی با بررسی ها و تحقیقات انجامشده دریافته اند همزمان با بروز خشکسالی، سطح آب های زیرزمینی و آبخوان ها کاهش پیدا کرده است، لذا دریافتند که میتوان رابطه معناداری میان خشکسالی و تغییرات سطح آبخوان ها یافت. ولی این نزول سطح آبخوان ها لزوما همزمان با دوران خشکسالی نبوده و دیده شده چند ماه تا چندسالی هم اختلاف زمانی داشته اند. با توجه به اهمیت روزافزون آب و آبهای زیرزمینی در این پژوهش سعی شده برروی آبخوان ها و افت خیزهای سطح ایستابی آنها به تفکیک 6 حوضه آبریز اصلی کشور ایران بحث و تحلیل هایی انجام گیرد و رابطه تغییرات اقلیمی مانند افزایش دما و کاهش بارش با تغییرات سطح ایستابی آبخوان ها تجزیه و تحلیل شود. در همین راستا با بررسی میزان تغییرات بارندگی و دمای ایران طی سال های 1347-1393 شاهد کاهش چشمگیر سرانه بارش و همچنین افزایش زیاد دمای ایران بودیم که با قرار گرفتن در کنار کاهش بالای سطح آبهای زیرزمینی میتوان دریافت این دو در با هم می توانسته دلیل بزرگی برای این کاهش سطح باشد، البته نباید عدم مدیریت و برنامه ریزی صحیح در ایران را نادیده گرفت که خود سهم عظیمی در این رویداد دارد

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، مدیریت منابع آب ، آبهای زیرزمینی ، تغییرات اقلیمی ، افزایش دما ، کاهش بارش