بررسی میزان تاثیر مدیریت شهری در افزایش امنیت تردد افراد دارای نقص بینایی

در طی این سالها مدیریت شهری سعی کرده است پاسخگوی نیازهای تمام اقشار جامعه اعم از گروه های عادی و گروه هایآسیب پذیر هم چون معلولین و نابینایان باشد .اما طبق تحقیقات صورت گرفته، شهرهای ما هنوز مهیای پذیرش بی دردسربعضی از قشرهای آسیب پذیر این اجتماع نیستند؛ گروه هایی مانند نابینایان که با کمبود طیف وسیعی از امکانات شهریبرای پاسخگویی به نیازهای اولیه دست به گریبان اند. شهرها، دایره های ازدحام و شلوغی اند و در این ازدحام متکثر، زندگیکردن برای گروه های آسیب پذیر همچون نابینایان و کم بینایان گاهی آنقدر دشوار می شود که نمی شود برایش شاهدیآورد. ایمن سازی محیط های شهری برای تردد افراد نابینا مهمترین خواسته ای است که جمعیت نابینا و کم بینای کشور بهآن نیازمندند چراکه حضور آنها در جامعه مانند افراد عادی زمینه ساز رشد فردی و اجتماعی آنها خواهد بود. واقعیتاین است که هرگونه مشارکت اجتماعی این افراد مستلزم حضور در محیط های شهری است و مهمترین دغدغه ای که برایاین حضور در سراسر جهان وجود دارد بحث ایمنی در تردد است . دراین تحقیق به بررسی میزان تاثیر مدیریت شهریصحیح در افزایش حس امنیت در تردد افراد نابینا در شهر پرداخته شده است. روش تحقیق بر مبنای منابع جمع آوریشواهد معتبر در EBD میباشد بر این اساس طراحی مبتنی بر کارآیی، رویکردی در فرآیند طراحی است، که سعی دربه کارگیری روابط آماری و صریح بین تصمیمات طراحی و درجه مطلوبیت پاسخگویی به نیازها دارد. نتایج تحقیق نشانمی دهند که با طراحی مبتنی بر اصول و ارگونومی نابینایان یا معلولان می توان شهری با کیفیت و متناسب با همه اقشارداشت تا بتوان به کیفیتی همگانی و رضایتمندی همه افراد در هر سطح و توانایی رسید.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، نابینایان ، حقوق شهری ، امنیت تردد