گونه های طنز تمثیلی در حدیقه سنایی
عنوان مقاله: گونه های طنز تمثیلی در حدیقه سنایی
شناسه ملی مقاله: JR_PLLJ-11-41_005
منتشر شده در شماره 41 دوره 11 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_PLLJ-11-41_005
منتشر شده در شماره 41 دوره 11 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
معصومه موسی زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر; ایران
مریم محمدزاده - استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر- ایران
رامین صادقی نژاد - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
خلاصه مقاله:
معصومه موسی زاده - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر; ایران
مریم محمدزاده - استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر- ایران
رامین صادقی نژاد - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایران
در ادبیات عرفانی زبان تمثیل یکی از محوریترین راهها برای بیان مقصود است و پرداختن به داستانها و روایات ملموس با زندگی اجتماعی انسانها، فهم زبان عرفانی را آسانتر میکند. سنایی را میتوان نخستین شاعری دانست که در قالب مثنوی، طنز را به خدمت عرفان گرفته و آموزههای عرفانی و اخلاقی را با چندین شگرد طنز درآمیخته است و در حکایات و جز آن به کار بسته است. بنابراین طنز صوفیانه سنایی، بیشتر جنبه تمثیلی و روایی دارد. بر اساس مطالعه پیشرو میتوان گفت که طنز در زبان سنایی شیوهای برجسته در بیان است که به شکلی گسترده و در اشکال مختلفی به کار گرفته شده است. در این پژوهش تحلیلی توصیفی بعد از پرداختن به طنز تمثیلی، نمونههای مختلف طنز تمثیلی در اشعار سنایی بررسی شده و به دست آمد که عناوین طنزهای تمثیلی سنایی - که بیشتر از نوع روایی و حکایتی هستند- از لحاظ محتوایی، شامل طنز تمثیلی اجتماعی، اخلاقی، دینی و صوفیانهاند و قهرمان حکایات وی را، هر دو شخصیت انسانی و حیوانی تشکیل میدهند.
کلمات کلیدی: طنز تمثیلی, حدیقه الحقیقه, سنایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1001676/