معماری زمین پناه الگویی برای معماری پایدار در اقلیم گرم و خشک ایران (بررسی معیارهای زیست محیطی معماری پایدار)

دردهه های اخیر، بحران آلودگی محیط زیست در دنیا به طور گسترده ای مطرح شده که موجب نگرانی جامعه انسانی می باشد و با توجه به کاهش مستمر انرژی های تجدید ناپذیر و همچنین وجود منابع مناسب انرژی های پایدار (خورشیدی، زمین گرمایی، باد و ...) لازم است معماران به عنوان بخش مهمی از اجتماع که مداخله فراوانی در محیط زیست دارند. در ساخت و سازهای خود تامل بیشتری نموده و ا ز ایده های جدید جهت کاهش مصرف انرژی و آلودگی های ناشی از آن بهره گیرند. معماری خاک اصیل ترین و کهن ترین نمونه معماری ایران زمین است و استفاده از خاک با خصوصیاتی از قبیل ظرفیت حرارتی بالا و زمان تاخیر حرارتی قابل توجه، در مدیریت مصرف انرژی و رسیدن به معماری پایدار و سبز راهگشاست، روش پژوهش به کمک مطالعات کتابخانه ای و منابع و اسناد به صورت توصیفی- تحلیلی است که به مقایسه انواع بناهای خاک پناه با کاربری های متنوع در 3 دسته ی مذهبی، مسکونی، خدماتی در اقلیم گرم و خشک پرداخته می شود. همچنین فضاهای زیرزمینی به عنوان معماری پایدار در اقلیم گرم و خشک را توضیح داده می شود و در آخر تطابق این الگوهای ساخت بنا با معیارهای اصول معماری پایدار سنجیده می شود.

کلیدواژه ها:

زمین پناه ، فضاهای زیرزمینی ، معماری پایدار