جستاری بر زمینه گرایی اقلیمی در معماری بومی شهر تبریز

با تعریف و تحلیل معماری زمینه گرا به این نکته خواهیم رسید که بوم گرایی وجه تشابه بسیاری با معماری زمینه گرا دارد که با استفاده از این امر می توان حتی بوم گرایی و معماری بومی را بخشی از زمینه و معماری زمینه گرا دانست از این رو معماری زمینه گرا از منظر بوم گرایی و معماری بومی در شهرستان تبریز مورد بررسی قرار گرفته شده است. در معماری زمینه گرا هر بنایی بر اساس زمینه های فرهنگی اجتماعی- تاریخی و کالبدی اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان در نتیجه طراحی و اجرا می گردد و ساختمان عضوی همخوان و هماهنگ در مسیر خود خواهد بود. این مقاله در پی آن است تا بتواند چگونگی طراحی فضای معماری را بر اساس رویکرد بوم گرایی در تبریز مورد بررسی قرار دهد. برای نیل به این منظور نشان می دهیم که باید همگام با بهره مندی از مواهب توسعه و پیشرفت صنعتی و تکنولوژی هماهنگی تر با طبیعت و در جهت حفظ محیط زیست خود عمل نماییم چرا که معماری بومی به سبب سازگاری بلا با محیط زیست برای تامین پایداری فرهنگی و ا قتصادی در دراز مدت لازم است در نتیجه بوم در زمینه ی معماری حاضر عامل اصلی شکل گیری معماری موجود می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری زمینه گرا ، معماری بومی ، اقلیم ، تبریز