ساجده خراباتی - عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی شاهرود
مهرخ کساییان - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سمنان
صبا تجلی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری منظر، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی
سبا طحان - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه سمنان

روستا، سکونتگاهی خرد و قائم به ذات است که حیات جوامع انسانی به آن وابسته می باشد. امروزه با گسترش روز افزون مهاجرت های روستاییف کاهش درآمد خانوارهای روستایی و افول کشاورزی، نیاز روزافزون به فعالیتی جایگزین و در عین حال مکمل برای حوزه کشاورزی، در نواحی روستایی احساس می شود. در این میان توجه به توسعه جوامع روستایی می تواند ضمن بهره مندی روستاییان از معیشت پایدار، در بهبود کیفیت زندگی و رضایتمندی آنها موثر باشد. یکی از راهکارهای موثر برای دستیابی به توسعه جوامع روستایی، رشد صنعت گردشگری در روستاها می باشد که می تواند علاوه بر ایجاد شغل و درآمدزایی، تعاملی دو سویه میان روستاییان با سایر فرهنگ ها را نیز ایجاد نماید. از این رو هدف اصلی از پژوهش حاضر، بررسی نقش گردشگری در توسعه جوامع روستایی می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش تحلیلی- توصیفی می باشد. بدین منظور با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و تحلیل ادراکی، ابتدا ابعاد و مفاهیم مربوط به گردشگری روستایی و ا رتباط آن با توسعه جوامع روستایی بیان شده و سپس به وسیله مطالعه میدانی، جاذبه ها و ظرفیت های گردشگری در نمونه موردی روستای بیابانک سمنان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد روستای بیابانک، دارای ظرفیت های متنوع تاریخی، طبیعی و ... می باشد و می تواند در توسعه آتی به روستای هدف گردشگری تبدیل شود. در ادامه با تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده، آثار و نتایج احتمالی توسعه گردشگری روستا، بیان شده و راهکارهایی برای اجرای شدن طرح های گردشگری در آن ارائه شده است.

گردشگری، گردشگری روستایی، توسعه روستا، روستای بیابانک