تاثیر نحوه طراحی کالبدی بر امنیت فضای شهری و معماری

انسان و محیطی که در آن زندگی می کند کلیتی تفکیک ناپذیر از یکدیگر هستند. امنیت همواره یکی از بنیادی ترین نیازهای بشر و همچنین یکی از اساسی ترین عوامل موثر در کارامدی فضاهای شهری در طول تاریخ بوده است. یکی از مهمترین عوامل تهدید کننده حضور مردم در مکان های عمومی ،احساس ناامنی در فضاست. ناامنی در فضای شهری مانع از سرزندگی در انجام فعالیت های روزانه و نارضایتی شهروندان از محل زندگیشان می شود . لذا توجه خاص به احساس امنیت در فضاهای شهری می تواند موضوع مطالعات اجتماعی و کالبدی محسوب شود. این موضوع در ارتباط با چگونگی طراحی محیط توسط طراحان و برنامه ریزان شهری نیز قابل بررسی می باشد، طراحی مناسب و کاربری موثر از فضا و محیط ساخته شده که منجر به کاهش فرصت های مجرمانه، ترس از جرم و بهبود کیفیت زندگی می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و ارزیابی عوامل تاثیر گذار بر امنیت فضا ، همچنین ارائه شاخص هایی موثر جهت ارتقاع امنیت و پیشگیری از وقوع جرم و جنابت می باشد. روش تحقیق، با استفاده از راهبرد ترکیبی به صورت توصیفی – تحلیلی است و اطلاعات مورد این پژوهش با مرور متون و منابع و روش مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گرد آوری شده است، همچنین تحقیق حاضر در زمره تحقیقات کاربردی قرار دارد.
یافته های تحقیق، با شناسایی تاثیر محیط کالبدی شهری بر حس امنیت در قالب شاخص های طراحی کالبدی جهت امنیت فضای شهری، ارائه گردیده است . نتایج پژوهش نشان میدهد که عمده ناامنی شهرها به فرم کالبدی شهر و شکل ساختمان ها و بناهای شهری مربوط است ، یکی از انواع راهبردهای پیشگیرانه ی مکانیکی از جرم "پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی " (CPTED) است، که در این پژوهش از آن بهره برده شده است.

کلیدواژه ها:

طراحی کالبدی ، امنیت ، فضای شهری ، رویکرد CPTED ، احساس امنیت در معماری