عطار و مولوی در شعر عبدالوهاب البیاتی
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: سومین همایش بین المللی زبان و ادبیات فارسی
- کد COI اختصاصی: ADABICONF03_070
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 520
نویسندگان
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
کارشناس ارشد زبان وادبیات فارسی دانشگاه پیام نور اردکان
چکیده
میان ایرانیان و عرب ها از دیرباز رابطه ای متقابل وجودداشته است. این رابطه ای طولانی وارد عرصه ی فرهنگی و ادبی نیزشده است، به گونه ای که بسیاری از ادیبان پارسی گونه از فرهنگ وادبیات عرب تاثیر پذیرفته اند و ادبای عرب نیز از فرهنگ وادب پارسی متاثر شده اند. در این میان رابطه ی فرهنگی وادبی میان ایران وعراق بیشتر به چشم می خورد، زیرا عراق از نزدیک ترین کشورهای عربی به ایران است و نه تنها از لحاظ جغرافیایی بلکه از لحاظ فکری و فرهنگی نیز می توان شباهت هایی را میان این دو کشور یافت. این رابطه در دوره ی معاصر نیز داشته اند و این توجه و تاثیرپذیری را در اشعار خود به خوبی منعکس نموده اند. حتی برخی از این شاعران به ایران سفرکرده اند. و با مشاهده ی طبیعت ایران به توصیف آن در اشعار خود پرداخته اند و برخی نیز هچون عبدالوهاب البیاتی توجه ویژه ای به شاعران بزرگ ایران مانند عطار ومولوی داشته اند. عبدالوهاب البیاتی بیشتراز عطار و مولوی به عنوان نقاب در اشعار خود استفاده کرده است. در این مقاله به تاثیرپذیری عبدالوهاب البیاتی از عطار و مولوی پرداخته می شود.کلیدواژه ها
عطار، مولوی، شعر معاصر عراق، عبدالوهاب البیاتیمقالات مرتبط جدید
- نگاهی به ازدواج و مراسم عروسی در عهد صفوی
- Resistance and Reconciliation: Shaping a Hybrid Identity in Annahid Dashtgard’s Breaking the Ocean
- عمو نوروز و ننه سرما
- مقایسه تطبیقی درون مایه های تعلیمی کودک و نوجوان در اشعار ایرج میرزا و پروین اعتصادمی
- بررسی جلوه های آز در شخصیت های اسطوره ای شاهنامه با رویکرد به شخصیت کیومرث، جمشید، فریدون، نوذر و گرشاسپ
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.