طاهره ایشانی - دنشیار زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
زینب رضایی برمی - کارشناسی ارشد مدیریت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم و تحقیقات تهران

لالایی ها به عنوان بخشی از ترانه های عامیانه و جزء اولین سروده های انسانی حاوی مضامین ارزنده ای از دغدغه های مادران است که در گوش نوزادان و کودکان زمزمه می شود. باگوشت و پوست و خونشان عجین می گردد و به صورت ضمنی به رشد فردی . اجتماعی انان کمکی می نماید. یکی از این مضامین که در برخی لالایی های مکتوب فارسی مشاهده می شود. عشق وعلاقه به وطن و درنتیجه ی آن حس میهن پرستی است. لذا در این مقاله به روش توصیفی تحلیلی برآنیم به این سوالات پاسخ دهیم که لالایی های مکتوب فارسی در رابطه با وطن شامل چه مقولاتیاست و دیگر آن که این لالایی ها چه نقشی در انتقال حس وطن دوستی به کودکان ایفا می کنند نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد عشق وعلاقه به میهن و سرزمین مادری در لابلایی مادران به صورت های مختلفی همچون اشاره به جنگ، تبعید، زندان، شهید پاسداری از میهن و.. بیان شده و این ملودی های خواب آور می توانند نقش مهمی در ساختار هویت ملی کودکان وهمچنین در انتقال حس وطن دوستی از مادران به کودکان داشته باشند. لذا سهم مادران در ایجاد و رشد چنین احساس واعتقادی را نباید نادیده انگاشت.

لالایی، وطن دوستی، کودکان