احسان مهدوی - دانشجوی دکترای عمران، گرایش ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
حامد احمدی - دانشجوی دکترای عمران، گرایش ژئوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

خاک رس همواره به عنوان یکی از مصالح اصلی پروژه های عمرانی از دیرباز مورد توجه بشر بوده و با پیشرفت علوم، پژوهشهای مختلفی از سوی محققین بر روی رفتار خاک رس و خواص مهندسی آن صورت گرفته است. در این راستا به دلیل ضعف مقاومت برشی و نداشتن مقاومت کششی خاک رس در برخی موارد، روش های مختلفی از سوی دانشمندان به منظور افزایش باربری و بهبود خواص مهندسی آن مطرح گردیده است. اصلاح خاکهای ریزدانه رسی با استفاده از روش تثبیت، از متداولترین روشهای بهسازی آنها به شمار میرود. انتخاب نوع مادهی تثبیت کننده متاثر از میزان تاثیر آن بر روی خصوصیات فنی مورد نظر خاک است. در این تحقیق از نانو رس برای تثبیت خاک رس استفاده شده است. در تحقیق حاضر، پس از انجام آزمایشات دانه بندی الک و هیدرومتری و سپس حدود اتربرگ، جنس خاک از نوع رس با خاصیت خمیری کم (CL) تشخیص داده شد. سپس درصدهای وزنی 1، 2 و 3 درصد نانو رس در آزمایشگاه به خاک رس اضافه شد و ابتدا آزمایش تراکم استاندارد بر روی نمونه خاک تثبیت شده انجام گرفت و سپس با نمونه گیری از آزمایش تراکم مربوط به رطوبت بهینه خاک، آزمایش برش مستقیم پس از 7 روز عمل آوری در دو سری بر روی نمونه های ساخته شده انجام گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزودن 1، 2 و 3 درصد نانو رس، چسبندگی خاک به ترتیب معادل 7/6، 32/7 و 39/8 درصد و زاویه اصطکاک داخلی خاک به ترتیب معادل 6/2، 12 و 7/5 درصد نسبت به رس تثبیت نشده افزایش داشته است.

خاک رس، تثبیت، نانو رس اصلاح شده، چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی.