بررسی مقاومت بتن گوگردی در محیط های خورنده در مقایسه با بتن معمولی

امروزه با توجه به نیاز بشر و ایجاد سهولت در صنعت ساخت و ساز، مصالح ساختمانی پیشرفت چشمگیری داشته و مصالح نوین جایگزین مصالح و روش های سنتی شده اند. بتن نیز به عنوان یکی از پرکاربرد ترین مصالح در صنعت ساختمان همواره دچار تغییراتی در راستای بهبود و ارتقا شده است. استفاده از گوگرد به جای سیمان در ساخت بتن، در دهه های گذشته بسیار مورد توجه قرار گرفته است. بتن گوگردی از ترکیب مصالح سنگی، سیمان گوگردی، فیلر و سایر مواد افزودنی تشکیل می شود که با توجه به خصوصیاتی که دارد در خانواده بتن ها قرار می گیرد. هدف از این تحقیق بررسی مقاومت بتن گوگردی و بتن پرتلند در محیط های خورنده است.در این پژوهش مقاومت بتن گوگردی و بتن معمولی با سنگدانه های مختلف با هم مقایسه شده و همچنین دوام بتن گوگردی در شرایط نامساعد محیطی مورد بررسی قرار گرفته است. در این زمینه اثر محلول های شیمیایی مختلف بر بتن گوگرد و همچنین تاثیر محلول های شیمیایی طی چرخه های تر و خشک به صورت تصویری بررسی شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد بتن گوگردی با سنگدانه آهک و مقاومت فشاری 43 مگاپاسگال بیشترین مقاومت فشاری را دارد و در بین سنگدانه های مختلف کوارتزیت کمترین افت وزنی را با 2/0 درصد داشته است. نمونه های بتن گوگردی اصلاح نشده بخاطر حساسیتی که نسبت به گرما دارند دچار افت وزنی زیادی شده اند این مقدار در سنگدانه ماسه سنگ به حدود 48 درصد رسیده است.

کلیدواژه ها:

بتن گوگردی ، خوردگی ، مقاومت فشاری ، اصلاح کننده گوگرد ، محلول شیمیایی