رضا اسمعیل آبادی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی،واحد رودهن،گروه عمران،تهران،ایران
محسن همتی - دانشجوی کارشناسی ارشد, دانشگاه آزاد اسلامی،واحد رودهن،گروه عمران،تهران،ایران

دراین پژوهش اندرکنش خاک و سازه و ملزومات آن در مدلسازی براساس روش نرم افزاری مورد توجه بود که با توجه به مطالب بیان شده در این پژوهش که حاصل مطالعات قبلی و مطالعه نگارنده بر روی نمونه ساختمان های فولادی و بتنی مختلف واقع بر خاک های مختلف بوده می توان چنین بیان نمود که در تحلیل اندرکنش خاک و سازه استفاده از مش بندی با اندازه متوسط در تمامی مدل کفایت می کند و مش بندی ریز بعضا منجر به نرمی مدل و ناپایداری آن شده است. استفاده از مش بندی براساس زون بندی مدل روشی مناسب بوده ولیکن نیاز به تجربه داشته تا مدل دچار ناپایداری نگردد. مدل های سه بعدی دارای سختی بیشتری نسبت به مدل های دو بعدی هستند. عدم استفاده از سطوح اندرکنش نتایح نادرستی را بدست می دهد و حتی می تواند ناپایداری مدل را در پی داشته باشد. براساس مشاهدات بدست آمده مشخص شده که مدلسازی سازه و کلیه جزییات آن نه تنها مناسب نیست بلکه پیچیدگی بیش از حد می تواند منجر به خطاهای عددی و نتایج نادرست نیز گردد. توسعه سطوح اندرکنش در پیرامون مدل تا طولی مشخص به شدت توصیه می گردد. براساس مطالعات انجام شده بر روی نمونه های مختلف مشاهده گردیده که این عوامل می تواند اختلافی حداکثر تا 50 درصد را با آنچه که در واقعیت وجود دارد بدست دهد.

اندرکنش خاک و سازه , روش نرم افزاری , سطوح اندرکنش , خطای عددی , زون بندی مدل.