بررسی کاربری اراضی شهری در طرح های توسعه شهری مطالعه موردی: شهرکانی دینار

زمین هم به عنوان یک ورودی و هم یک خروجی در فرآیند برنامه ریزی مطرح است و به عنوان عمده ترین عنصرو بستر اصلی کلیه برنامه ها از اهمیت خاصی برخورددار می باشد وارزیابی و ساماندهی فضایی- مکانی کاربریها وعملکردهای شهری،ازمهمترین و تاثیرگذارترین محورهای توسعه پایدار شهری است.دسترسی عادلانه به زمین و استفاده بهینه ازآن،ازمولفه های اساسی در توسعه پایدار است.موضوع زمین و چگونگی استفاده از آن همواره بستر اصلی برنامه ریزی شهری بوده است.مکان یابی درست کاربری ها علاوه بر امکان استفاده بهینه از زمین،به عنوان کالایی که جایگزین ندارد به دلیل اهمیت آن در مدیریت بحران و کاهش خسارات ناشی از مخاطرات امر مهمی تلقی می شود.به عبارت دیگر برنامه ریزی کاربری اراضی شهری علم تقسیم زمان و مکان برای کاربردها و مصارف مختلف زندگی به منظور استفاده موثر از زمین و انتظام فضایی مناسب و کارا صورت میگیرد دراین پژوهش،روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است که از روش توصیفی مبتنی بر اطلاعات ارائه شده در اسناد و مدارک کتابخانه ای و سازمان های مختلف استفاده شده است.سپس بر اساس برداشت های میدانی،مبادرت به تعیین مقدار سطوح،سرانه و تراکم انواع کاربری ها گردیده و مطابق استانداردها،کمبودها و نیازهای وضع موجود کابری اراضی شهر کانی دینار تعیین و با ترسیم نقشه کاربری اراضی در محیطGIS/ARC یافته های تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.به این نتیجه رسیده ایم که برنامه ریزی کاربری همواره یکی از اساسی ترین اقدامات در جهت توسعه پایداردر همه زمینه ها به خصوص در زمینه شهری و استقرارانواع فعالیت ها بوده و هست در نتیجه توجه به آن مدیریت سیستماتیک و یکپارچه شهری را آسان تر کرده و در جهت برنامه ریزی های آینده به مدیران و برنامه ریزان شهری کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، کاربری اراضی ، توسعه پایدار ، شهرکانی دینار