بررسی نقش شهرداری در عملکرد پیشگیرانه در پدافند غیرعامل با رویکرد مدیریت بحران در بافت فرسوده(مورد مطالعه: منطقه15 تهران)

در جوامع امروزی با توجه به شرایط جغرافیایی اقلیمی ونیز شرایط جنگ، کاربرد اصول اولیه و پیشگیرانه پدافند غیر عامل، اصل مهمی برای افزایش کارایی سازه ها بشمار می آید. پدافند غیرعامل از مهم ترین رویکردها و راهبردها در حوزه مدیریت بحران شهری می باشد، ایمنی و امنیت از دیرباز تاکنون در برنامه ریزی و مدیریت سکونتگاه های شهری مورد توجه بوده است. با نگاهی به ساختار و فضای سیاسی موجود و پارادایم های نظامی در فضاهای شهری لازم به نظر می رسد تا در بستر نگاهی جامع، اقدامات سیستم دفاع غیرعامل مورد توجه قرار گیرد تا افزایش توان و اقتدار نظام و کاهش آسیب پذیری های کالبدی و انسانی از تجاوزات احتمالی، امکان وقوع یابد. در این میان، پدافند غیرعامل را نیز مجموعه اقدامات غیرمسلحانه ای می دانند که موجب کاهش آسیب پذیری نیروی انسانی، ساختمان ها و تاسیسات شهری و تجهیزات و شریان های شهری و منطقه ای در مقابل عملیات خصمانه و مخرب دشمن می گردد. در این راستا، بررسی پدافند غیرعامل و تحقق یکپارچگی، شناسایی عوامل موثر بر یکپارچگی و تفرق در مدیریت شهری و پدافند غیرعامل ضروری است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش شهرداری در عملکرد پیشگیرانه در پدافند غیرعامل با رویکرد مدیریت بحران در بافت فرسوده در منطقه15 تهران با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد به منظور بهبود وضعیت موجود کاربری های مسکونی محلات بافت فرسوده در منطقه15 تهران در ارتباط با کاهش آسیب های ناشی از زلزله و دیگر بحرانها و عوامل طبیعی، اجرای طرح های نوسازی، بهسازی و توانمندسازی در بافت های فرسوده، نظارت ارگان های فعال در امر ساخت و سازهای شهری و ارتقاء آگاهی ساکنین در به کارگیری مصالح بادوام، مهمترین راهکارها بوده، که از اولویت های اجرایی برتر می باشند.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، توانمند سازی بلای طبیعی ، منطقه15 تهران ، مدلSWOT