اکبر چمنی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی پردیس کیش دانشگاه تهران،هرمزگان،ایران
عباسعلی گائینی - استاد یار و متخصص فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران،تهران،ایران
محمدرضا کردی - دانشیار و متخصص فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی تهران،تهران،ایران
ازیتا مشهدی ابوالقاسم - دکتری علوم ازمایشگاهی،هرمزگان،ایران

محیط، تغییرات متأثر از آن و رشته های مختلف ورزشی می توانند نقش بسزایی در پاسخ های فیزیولوژیک انسان نسبت فعالیت بدنی ایفا کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییرات سرمی اینترلوکین 18 و لاکتات خون فوتبالیست های نوجوان پس از بازی در زمین های کوچک در شرایط دمایی یک گرم بود. از 24 فوتبالیست 18 - 15 ساله شرکت کننده در این پژوهش چون سه بازیکن در قالب گروه های تجربی متشکل از دو تیم 14 نفره با میانگین و انحراف معیار سنی:0/88 ± 16/13 سال، قد:6/66 ± 167 سانتی متر،وزن: 7/34 ± 58/70 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 1/79 ± 20/96 و چهار تیم دو نفره با میانگین و انحراف معیار سنی: 0/48± 16/80 سال،قد: 5/73 ± 167 سانتی متر، وزن:5/98 ± 55/16 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 1/93 ± 19/78 به ترتیب در زمینه هایی به ابعاد 20 × 25 بر 28 × 35 متر به بازی فوتبال پرداختند. هشت بازیکن با میانگین و انحراف معیار سنی: 1/07 ± 16/18 سال،قد: 6/75 ± 171 سانتی متر،وزن: 8/21 ± 58/86 کیلوگرم و شاخص توده بدنی: 2/14 ± 20/03 به عنوان گروه کنترل هیچ گونه فعالیتی انجام ندادند. بلافاصله قبل و بعد از فعالیت ورزشی، میزان 18 - IL و لاکتات افراد سنجش و یافته ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی شفه با نرم افزار 16 SPSS در سطح معنی داری 0/05>p بررسی شد. نتایج نشان داد مقدار 18 - IL و لاکتات در گروه های تجربی افزایش معناداری پیدا کرد ( 0/05>p) با احتیاط می توان گفت بازی در زمین های کوچک در شرایط دمایی گرم سبب افزایش معنادار مقدار 18 -IL و لاکتات خون فوتبالیست های نوجوان می شود.

بازی در زمین های کوچک،فوتبالیست های نوجوان،اینترلوکین 18،لاکتات،هوای گرم