پژمان صالحی - کارشناس علوم ریلی، شرکت بهره برداری متروی تهران.

با توجه به زمینه های بروز سوانح مسافری ناشی از تصادف قطار با عامل انسانی در سیستم های سریع السیر ریلی و به خصوص بمنظور پیشگیری از مواردی نظیر رفتارهای پر خطر مسافران در امکان ریلی مانند خطوط و ایستگاه های محل عبور قطار پرسرعت، در محدوده شهرو و بیرون شهر، اقدامات و فعالیتهای مدیران و بهره برداران ریلی در حالت کلی به دو دسته اجتماعی و فنی تقسیم می شود. در بعد فنی استفاده از بسترها و تجهیزات مناسب و نیز بکارگیری راه حل های تکنولوژیکی برای کاهش و پیشگیری از تصادف قطار و عامل انسانی، مطرح است . و در بعد اجتماعی نیز ارائه راهکارهای مبتنی بر مجموعه فعالیتها و اقدامات روانشناختی از طریق مطالعه و بررسی های رفتاری اجتماعی افراد آسیب پذیر ، میشسر است. از سوی دیگر در مواردی مانند خودکشی گروه های آسیب پذیر در محدوده حریم ریلی ، یاری رساندن به این گروه های هدف طیف وسیعی از اقدامات پیشگیرانه و اصلاحی را در بر می گیرد که مراحل آن در طیف نجات فرد مصدوم از مرگ و به حداقل رسانیدن تاثیرات و تبعات بعدی آن برای فرد حادثه دیده در شبکه ریلی است. در این تحقیق برخی روشهای مقابله با تصادف عوامل انسانی و قطار در صنعت ریلی نظیر محدود کردن دسترسی به سطح ریل ، مانیتورینگ رفتارهای مشکوک ، محدودیت کردن سرعت قطار ، استفاده از بسترهای سیگنالینگ ، تشویق به استفاده از تلفن های اضطراری برای دریافت خدمات مشاوره ، تبلیغات ، آموزش و فرهنگسازی و غیره مورد مطالعه قرار گرفته است ، ضمن آنکه بررسی و مطالعه سوانح مسافری ناشی از تصادف قطار و عامل انسانی در قطارهای سریع السیر شهری و برون شهری، می بایست به اجرای برخی راهکارهای پیشگیرانه و اصلاحی را جهت جلوگیری از بروز آن در صنعت حمل و نقل ریلی پرسرعت منجر گردد.

سوانح مسافری ، قطار ، عامل انسانی ، پیشگیری و کاهش ، سیستم های سریع السیر ریلی