مژده فلاحت نژاد ماهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
مهدیه معینی - استادیار گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
فرشته ایرانمنش - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
فاطمه ایزدی یزدان آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

قلمرو به بخشی از فضاهای شهری اطلاق می گردد که گروهی از افراد بصورت منظم وپایدار از آن بهره جسته و دربرابر افراد مزاحم وبیگانگان،به سبب احساس تعلق ومالکیتی که نسبت به فضا دارند،دفاع نمایند.این درحالی است که خلوت را می توان توانایی کنترل تعامل اجتماعی،حق انتخاب وامکان تعامل اجتماعی داخواه افراد تعریف کرد.از آنجایی که شخصی سازی مکان ها،مقاصد زیادی چون امنیت روانی،زیبایی نمادین وتطبیق محیط با نیازهای خاص را تأمین میسازد.لذا تقویت قلمرو وخلوت در پارک ها باعث ایجاد محیطی می گردد تا کاربران نسبت به آن احساس تعلق ومالکیت داشته باشند.در این تحقیق که به منظور سنجیدن میزان احساس تعلق و یافتن الگوی کالبدی برای ایجاد احساس قلمرو در پارک ها انجام گرفته،از روش تحلیل محتوا ونمونه موردی بهره گیری شده وبرای یافتن الگوهای کالبدی از روش استدلال منطقی استفاده شده است.لذا به دلیل اهمیت ارتباط انسان ومحیط هدف از انتخاب جامعه آماری،بررسی ویژگی های کالبدی پارک مشاهیر ومیزان تأثیر آنها بر ایجاد احساس قلمرو وخلوت دربین مراجعه کنندگان این پارک است،از اینرو جامعه آماری 30نفر از مراجعه کنندگان این فضا بوده،که بصورت تصادفی انتخاب شده اند.نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که ایجاد حس قلمرو ومالکیت در شهروندان در فضاهای عمومی بویژه پارک ها،ضرورتی است که به افزایش کارایی وبهبود امنیت محیط می انجامد وبرای رسیدن به این مطلوب می توان روشها و راه حل های گوناگونی ازجمله:دقت در طراحی دیدومنظر،ایجاد فضاهایی بادید طبیعی،نورپردازی مناسب و به جا اعمال شود.

خلوت،قلمرو،ویژگی های کالبدی،پارک مشاهیر