علیرضا پورمحمد - دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه

تنوع زیستی کشاورزی جزئی از تنوع زیستی بوده و بیانگر تنوع در زمین های زراعی می باشد. طبق تعریف سازمان فائو، تنوع زیستی کشاورزی عبارت است از تنوع جانوران، گیاهان و میکروارگانیسم های خاک که جهت تولید غذا و فعالیت های کشاورزی حائز اهمیت هستند. تغذیه و سلامت بشر وابستگی تنگاتنگ با تنوع زیستی دارد. بنابراین تنوع زیستی کشاورزی و تنوع غذایی برای حفظ تندرستی جامعه لازم می باشد. تنوع تولید مواد غذایی و دانش بومی آن در معرض تهدید هستند. با این کاهش ، تنوع زیستی کشاورزی در حال کاهش و از بین رفتن است . شعار سال ۲۰۲۳ روز جهانی تنوع زیستی ، »از توافق تا اقدام: بازسازی تنوع زیستی « نامیده شده است . حفاظت و استفاده پایدار از منابع ژنتیکی گونه های گیاهی سنتی ، فراموش شده، استفاده نشده و کمتر شناخته شده گیاهان، باعث افزایش امنیت غذایی و امنیت زیستی خواهد شد. با استفاده از ذخیره ژنتیکی گیاهان، جانوران و میکروارگانیسم ها، کشاورزان می توانند بهرهوری و کیفیت مواد غذایی را افزایش دهند و با افزایش کیفیت خاک و آب، نیاز به کود و سموم دفع آفات کاهش می یابد. افزایش تنوع زیستی در سیستم غذایی ، به کشاورزان گزینه های بیشتری می دهد تا بتوانند با خطرات ناشی از عدم موفقیت محصول و کاهش حاصلخیزی خاک مقابله کنند.

اکوسیستم ، انقراض گونه ها، تنوع ژنتیکی