علی علامه فلاح - .
سارا هرگاهی - .
زهرا ملاهاشمی - .
نرگس عظیمی - .

دوران کودکی، به ویژه دوره ابتدایی، نقشی حیاتی در شکل گیری شخصیت و هویت افراد ایفا می کند. در این دوره، دانش آموزان ابتدایی نه تنها در حال یادگیری علوم پایه و مهارت های خواندن و نوشتن هستند، بلکه پایه های مهارت های زندگی نیز در آنها شکل می گیرد. مهارت های زندگی مجموعه ای از توانایی ها و دانش هایی هستند که به افراد کمک می کنند تا با چالش های زندگی روزمره به طور موثری روبرو شوند و به اهداف خود در زندگی دست پیدا کنند. در سال های اخیر، توجه به آموزش مهارت های زندگی در مدارس ابتدایی افزایش یافته است. روش های مختلفی برای آموزش این مهارت ها وجود دارد، اما یکی از روش های نوین و جذاب که مورد توجه بسیاری از مربیان و متخصصان آموزشی قرار گرفته است، یادگیری مبتنی بر بازی است. یادگیری مبتنی بر بازی روشی است که در آن از بازی به عنوان ابزاری برای آموزش مفاهیم و مهارت های مختلف استفاده می شود. بازی ها ذاتا جذاب و سرگرم کننده هستند و می توانند انگیزه و مشارکت دانش آموزان ابتدایی را در فرایند یادگیری به طور قابل توجهی افزایش دهند. یادگیری مبتنی بر بازی را می توان برای آموزش طیف وسیعی از مهارت های زندگی، از جمله مهارت های اجتماعی، عاطفی، شناختی، و رفتاری به کار گرفت. این مقاله به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی نقش یادگیری مبتنی بر بازی در ارتقای مهارت های زندگی دانش آموزان ابتدایی می پردازد.

یادگیری مبتنی بر بازی، مهارت های زندگی، آموزش، دانش آموزان ابتدایی.