فاطمه سرمستی - کارشناسی ارشد مشاوره وراهنمایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه
فاطمه احمدی پازوکی - کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا
فرهاد شیویاری - دکتری تخصصی روان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی
مریم کهیار - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد داراب

یادگیری معکوس به عنوان یک رویکرد نوآورانه در آموزش و پرورش، مفهومی است که توسط تحولات سریع در فرآیند یادگیری و آموزش، به ویژه در دنیای پویا و پیچیده امروز، به مرور زمان بیش از پیش به اهمیت آن افزوده شده است. یادگیری معکوس امکان دسترسی به محتواها، تجربیات آموزشی، و ارتباطات آموزشی را به دانش آموزان می دهد و نقش بسیار موثری در تغییر نگرش آموزشی دارد. با توجه به تغییرات روزافزون در فرآیند آموزش و یادگیری، مساله اصلی این است که چگونه می توانیم دانش آموزان را به صورت فعال در فرآیند یادگیری شرکت دهیم و آن ها را به توسعه مهارت های خودتنظیمی تشویق کنیم؟ چگونه می توانیم با استفاده از یادگیری معکوس، دانش آموزان را به تسلط بر فرآیند یادگیری و ارتقاء مهارت های خودتنظیمی تشویق نماییم؟ این مقاله به بررسی اهمیت یادگیری معکوس در توسعه مهارت های خودتنظیمی دانش آموزان می پردازد. اهمیت این موضوع از جهات مختلف قابل ارائه است؛ از جمله توسعه تفکر انتقادی، افزایش مسئولیت پذیری، و ایجاد انگیزه داخلی در دانش آموزان. ضرورت این مقاله نیز در تدوین راهکارهای موثر برای پیشبرد فرآیند یادگیری و توسعه مهارت های خودتنظیمی دانش آموزان قرار دارد. در این مقاله، نقش یادگیری معکوس در توسعه مهارت های خودتنظیمی دانش آموزان مورد بررسی قرار می گیرد. با بررسی اصول، راهکارها، و نتایج تحقیقات مرتبط، سعی شده است تا به دست آوردن ابعاد مهم این رویکرد و تاثیرات آن بر روی رشد فردی دانش آموزان را به نمایش گذاشته و به ترویج کاربرد عملی آن در زمینه آموزش و پرورش پرداخته شود.

یادگیری معکوس، مهارت خود تنطیمی دانش آموز، یادگیری، ابتدایی.