سجاد محمدیاری - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیروس چوبینه - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
رحمان سوری - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عباسعلی گایینی - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده ی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حمداله هادی - گروه تربیت بدنی دانشگاه علوم انتظامی امین

مقدمه و هدف: دیابت یکی از بیماری­های متابولیکی است که با دیسفانکشن و آسیب عروقی همراه است. تمرینات ورزشی در بیماران دیابتی باعث بهبود رگ زایی می­شود که به روند درمان این بیماران کمک می­کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تمرین هوازی بر بیان پروتئین Spred-۱، Raf۱ و VEGF بافت قلبی موش های صحرایی دیابتی بود.   مواد و روش­ها: در این مطالعه، ۵۰ موش صحرایی به صورت رندمایز به چهار گروه دو گروه تمرین هوازی دیابتی و سالم (به مدت ۸ هفته و ۶ جلسه در هفته) و دو گروه کنترل دیابتی و سالم تقسیم شدند. ۴۸ ساعت پس از اتمام دوره تمرینی عضله قلبی آن­ها تحت شرایط استریل جدا شد. بیان پروتئین VEGF، Spred-۱ و Raf-۱ با روش الایزا سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری p<۰.۰۵ و نرم افزار Spss نسخه ۱۶ استفاده شد.   نتایج: نتایج مطالعه نشان داد دیابت موجب کاهش معنی دار میزان بیان پروتئین VEGF (p<۰.۰۵) و Raf-۱ (p<۰.۰۵) و افزایش معنی دار پروتئین Spred-۱ (p<۰.۰۵) می شود. هم چنین، نشان داده شد هشت هفته تمرین هوازی باعث افزایش معنی دار بیان پروتئین VEGF (p<۰.۰۵) و Raf-۱ (p<۰.۰۵) و کاهش معنی دار پروتئین Spred-۱ (p<۰.۰۵) می شود.   نتیجه گیری: تمرین هوازی توانست سبب افزایش بیان پروتئین VEGF و Raf۱ و کاهش Spred-۱ در سلول های قلبی شده و به این ترتیب اثرات دیابت بر بیان این پروتئین ها در قلب را بهبود بخشید.

تمرین هوازی, عامل رشدی اندوتلیال عروق, دیابت, spred-۱, Raf۱