تحلیل پایداری سیاستهای کلان و بخشی کشاورزی در برنامه های پنج ساله جمهوری اسلامی ایران
عنوان مقاله: تحلیل پایداری سیاستهای کلان و بخشی کشاورزی در برنامه های پنج ساله جمهوری اسلامی ایران
شناسه ملی مقاله: JR_IJAEDR-49-1_004
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_IJAEDR-49-1_004
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
پگاه مریدسادات - Graduated Phd student of Tarbiat Modares University and Assistant professor, Department of Human Geography, Faculty of Earth Science, Shahid Beheshti University
عبدالرضا رکن الدین افتخاری - Professor, Department of Geography, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University.
مهدی پورطاهری - Associated professor, Department of Geography, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University.
حسین شعبانعلی فمی - Professor, Department of agricultural development, Faculty of economic and agricultural development, Tehran University.
خلاصه مقاله:
پگاه مریدسادات - Graduated Phd student of Tarbiat Modares University and Assistant professor, Department of Human Geography, Faculty of Earth Science, Shahid Beheshti University
عبدالرضا رکن الدین افتخاری - Professor, Department of Geography, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University.
مهدی پورطاهری - Associated professor, Department of Geography, Faculty of Humanities, Tarbiat Modares University.
حسین شعبانعلی فمی - Professor, Department of agricultural development, Faculty of economic and agricultural development, Tehran University.
اتخاذ سیاستهای مناسب پایدار محور برای دستیابی به کشاورزی پایدار از اهمیت بسیاری برخوردار است. بنابراین، وجود برخی مصادیق ناپایداری در کشاورزی کشور ممکن است به دلیل کم توجهی به موازین پایداری در سیاستگذاری برای توسعه کشاورزی باشد. در این چارچوب، هدف مقاله حاضر تحلیل وضعیت پایداری در سیاستهای کلان و بخشی کشاورزی جمهوری اسلامی ایران است. برای واکاوی سیاستها از روش پژوهش تحلیل محتوا و جهت اولویتبندی برنامه های توسعه از مدل تصمیم گیری مجموع وزنی سلسله مراتبی (HAW) و روش وزن دهی آنتروپی شانون استفاده شد. نتایج نشان داد که سیاستهای کلان ملی شامل قانون اساسی، سند چشم انداز ۱۴۰۴و سیاستهای آن و سیاستهای برنامه های توسعه، به لحاظ اندیشهای، همسو با تحولات علمی، از حرکت نخستین در راستای پایداری برخوردار هستند. در اسناد برنامه های توسعه ایران، مفهوم توسعه پایدار از برنامه دوم مطرح شد. از نظر پایداریگرایی برنامه پنجم در اولویت اول و سپس برنامه های چهارم، دوم، سوم و اول قرار داشتند. بنابراین، روند توجه به پایداری در برنامه ها تقریبا صعودی است. بر اساس اوزان محاسبه شده، توجه به ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی و محیطی یکسان نبوده و بعد محیطی در مقایسه با ابعاد اقتصادی و اجتماعی از اهمیت کمتری برخوردار بوده است. این امر نشانگر پاردایمیک نشدن معماری پایداری در توسعه کشاورزی است.
کلمات کلیدی: Agricultural development, Policy, Content analysis, Hierarchical Additive Weighting (HAW) decision making model, shannon entropy weighting method
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1659536/